Η Αλεξανδρινή Τέχνη ήταν ένα μηνιαίο λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιοδικό που εκδιδόταν στην Αλεξάνδρεια από τον Δεκέμβριο του 1926 έως τον Δεκέμβριο του 1931. Κάθε τόμος είχε 12 τεύχη και περίπου 400 σελίδες, διαστάσεων 20x14,5 εκατοστών. Οι δύο πρώτοι τόμοι τυπώνονται στο τυπογραφείο Ν. Μητσάκη και οι επόμενοι στο τυπογραφείο του Εμπορίου. Από το 1ο έως το το 5ο τεύχος το περιοδικό διευθυνόταν από τον Α. Γ. Συμεωνίδη, από το 6ο έως το 9ο από τον Α. Γ. Συμεωνίδη και την Ρίκα Σεγκοπούλου και από το 10ο από την Ρίκα Σεγκοπούλου. Το περιοδικό εκδόθηκε σε μια περίοδο με έντονες λογοτεχνικές αναζητήσεις. Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, ιστορικά, κύρια προσπάθεια του ελληνισμού υπήρξε η εθνική απελευθέρωση. Στην ύλη του περιλαμβάνονται ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, μελέτες, θεατρικά έργα, σονέτα, θεωρητικά κείμενα για τη λογοτεχνία και την τέχνη, βιβλιοκρισίες, σημειώματα, ανασκοπήσεις του λογοτεχνικού Τύπου, σχολιασμένες ειδήσεις από την πνευματική ζωή (τοπική, αθηναϊκή και του εξωτερικού)· οι μεταφράσεις σπανίζουν. Το μεγαλύτερο μέρος των κειμένων κατέχουν τα 324 δημοσιευθέντα ποιήματα ενώ αμέσως μετά ακολουθούν οι 81 μελέτες και συνολικά τα 80 μυθιστορήματα και διηγήματα μαζί. Το περιοδικό επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην καβαφική ποίηση γι’ αυτό και άλλωστε συνεργάζεται με συγγραφείς που κατά κύριο λόγο εκτιμούν το έργο του ποιητή όπως: Τέλλος Άγρας, Γιώργος Βρισιμιτζάκης, Μάριος Βαϊάνος, Ι. Α. Σαρεγιάννης, Ηλίας Γκανούλης, Γιώργος Παπουτσάκης, Απόστολος Λεοντής, Τάκης Καλμούχος, Ευάγγελος Παπανούτσος, Πόλυς Μοδινός, Γιάγκος και Θεοδόσης Πιερίδης. Επίσης οι Άγγελος Σικελιανός, Μυρτιώτισσα, Δημοσθένης Βουτυράς, Ιωάννης Γρυπάρης, Κλέων Παράσχος, Κώστας Βάρναλης, Σωτήρης Σκίπης, Ν. Χάγερ Μπουφίδης, Τάκης Παπατσώνης, Δημήτρης Γαλάνης, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Απόστολος Μαμμέλης, Κώστας Καρυωτάκης, Γιώργος Πράτσικας, Μήτσος Παπανικολάου, Δημήτρης Νικολαρεḯζης, Φώτος Γιοφύλλης, Γαλάτεια Καζαντζάκη. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν ήδη φιλοξενηθεί σε παλιότερα αλεξανδρινά έντυπα και έχουν εκδηλώσει το θαυμασμό τους προς τον Καβάφη. Η πετυχημένη έκδοση της Αλεξανδρινής Τέχνης θα διακοπεί μετά τον 5ο Τόμο. Αιτία γι’ αυτό ίσως αποτελεί η αρρώστια του Καβάφη και δύο χρόνια μετά, ο θάνατός του. Παρ’ όλα αυτά στα χρόνια έκδοσής της υποστήριξε ακράδαντα την ανεξαρτησία έκφρασης της λογοτεχνίας απομακρυσμένη από πολιτικά θέματα, αλλά βασιζόμενη στη λογοτεχνικότητα του εκάστοτε πεζογράφου-ποιητή που παρουσιάζεται μέσω της φαντασίας και της δημιουργικότητας, κάνοντας το κάθε έργο μοναδικό. το περιοδικό αυτό, που γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, αποτέλεσε μια λογοτεχνική γέφυρα στη σχέση ελλαδικής πνευματικής ζωής με την αλεξανδρινή, ενώ ταυτόχρονα ανέδειξε σημαντικούς εγχώριους λογοτέχνες και ποιητές. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης εξέφραζε συναισθήματα, ιδέες και απόψεις, με έντεχνο και μυστικό τρόπο μέσα από τις σελίδες της. Τέλος το περιοδικό έγινε αφορμή να προωθηθούν ποιήματα και λογοτεχνικές μελέτες. Πηγή: http://nemertes.lis.upatras.gr Σε περίπτωση διαφωνίας της ανάρτησης οποιουδήποτε τεκμηρίου που περιλαμβάνεται στη βάση "ΛΗΚΥΘΟΣ" παρακαλούμε επικοινωνήστε με τους διαχειριστές.