| dc.description.abstract | Το Ηρώον του απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 βρίσκεται σε μια δασώδη περιοχή στην κορυφή του βουνού Έγκλιση, ανάμεσα στα χωριά Κάτω Αμίαντος και Πελέντρι της Πιτσιλιάς, μια περιοχή στην οποία έγιναν κατά την περίοδο του Αγώνα της ΕΟΚΑ αιματηρές συγκρούσεις. Είναι ένα πολυσύνθετο μνημειακό έργο αφιερωμένο σε όλους τους συντελεστές του Αγώνα της ΕΟΚΑ: στους πρωταγωνιστές, στους ηρωομάρτυρες, στους αγωνιστές, στα θύματα και σ' ολόκληρο τον κυπριακό λαό, που με την ενεργητική συμπαράσταση του συνέβαλε στην επιτυχία του Αγώνα. Ιδιαίτερα, το Ηρώον αποτελεί προσφορά τιμής και ευγνωμοσύνης προς όλους εκείνους που με τη θυσία της ζωής τους άνοιξαν τον δρόμο προς την ελευθερία. Με την ανέγερση του Ηρώου ο Ελληνικός κυπριακός λαός εξεπλήρωσε απέναντί τους ένα χρέος, όπως το προδιέγραψε σε αποχαιρετιστήριο φυλλάδιο του προς τον κυπριακό λαό ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής, λίγο πριν αναχωρήσει από την Κύπρο, μετά τις συμφωνίες Ζυρίχης -Λονδίνου. Έγραφε σχετικά: «Λυπούμαι που δεν μου επετράπη να επισκεφθώ τους τάφους των νεκρών μας και να κλίνω ευλαβικά το γόνυ μπροστά στο μεγαλείον της θυσίας των Η Κύπρος οφείλει, για σεβασμόν προς αυτούς, αλλά και για δίδαγμα εις τας επερχόμενος γενεάς, να τους στήσει ένα μνημείον ψηλό όσον είναι και η δόξα των κάπου ψηλά πολύ ψηλά, ώστε να αγκαλιάζουν με το βλέμμα όλην την Κύπρον και η Κύπρος να τους αγκαλιάζει, και σε χώματα αιματοβαμμένα, γιατί τέτοια χώματα αξίζει οι ήρωες να' χουν για κρεβάτι και σάβανο των». Η υλοποίηση του έργου έγινε από το Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-1959 που αμέσως μετά την ίδρυση του, το 1993, ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Χάρη Φεραίο την εκπόνηση και επίβλεψη του έργου. Η κεντρική ιδέα του Ηρώου επήγασε από τους στίχους του τελευταίου ηρώα της αγχόνης Ευαγόρα Παλληκαρίδη Θα πάρω μιαν ανηφοριά Θα πάρω μονοπάτια Να βρω τα σκαλοπάτια Που παν' στη λευτεριά. Το Ηρώον αποτελείται από διάφορα τμήματα, φυσικά και τεχνητά, που δένονται σφικτά μεταξύ τους σ ’ ένα ενιαίο Δοξαστικό της Ελευθερίας της Κύπρου και του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Σ' ένα πλάτωμα στην κορυφή του βουνού είναι το Μνημείο της Ελευθερίας και το Παρεκκλήσι της Παναγίας της Ελευθερώτριας. Σ’ ένα δεύτερο πλάτωμα, ένα περίπου χιλιόμετρο πιο κάτω από την κορυφή, βρίσκονται τα Προπύλαια και η Αίθουσα των Αγωνιστών. Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο αυτά βασικά συνθετικά μέρη του Ηρώου είναι τα Σκαλοπάτια της Λευτεριάς. Πρόκειται για 108 σκαλοπάτια, όσοι και οι ήρωες της ΕΟΚΑ που έδωσαν τη ζωή τους νια την ελευθερία της Κύπρου, τα οποία διαμορφώθηκαν σε ομάδες σ ’ ένα ανηφορικό μονοπάτι 650 μέτρων, που περνά μέσα από δασώδη περιοχή και συνδέει το πλάτωμα των Προπυλαίων με εκείνο του Μνημείου. Πριν φθάσει ο επισκέπτης στο μονοπάτι συναντά τα Προπύλαια, τα οποία τον προετοιμάζουν ψυχολογικά για το πνευματικό ανέβασμα στα Σκαλοπάτια της Λευτεριάς. Η μορφή των Προπυλαίων έχει συμβολικό χαρακτήρα. Συμβολίζει τη σύνδεση του Αγώνα της ΕΟΚΑ με την ελληνική ιστορία. Τα Προπύλαια αποτελούνται από ένα στέγαστρο σκεπασμένο με πλακοειδή κεραμίδια. Στη μια του άκρη στηρίζεται απ' ευθείας στην πλαγιά του βουνού. Οι τοίχοι, από πέτρα της περιοχή, φαίνονται να αντιστηρίζουν απλώς τα χώματα της πλαγιάς και όχι το στέγαστρο. Στην άλλη του μεριά στηρίζεται σε μερικές κολώνες μιας κιονοστοιχίας. Η κιονοστοιχία είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να φαίνεται ότι προϋπήρχε εκεί, σαν μια από τις πολλές κιονοστοιχίες που βρίσκονται κατάσπαρτες στην ελληνική γη της Κύπρου, και χρησιμοποιήθηκε από τους μεταγενέστερους για να στηρίξει το στέγαστρο των Προπυλαίων. Γίνεται έτσι έμμεσα η συμβολική σύνδεση του Ηρώου και του Αγώνα της ΕΟΚΑ με την Ιστορία. Στον τοίχο μπροστά από τα Προπύλαια είναι εντοιχισμένες οι χάλκινες ανάγλυφες προσωπογραφίες των δυο κορυφαίων συντελεστών του Αγώνα, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ' και του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή. Περνώντας τα Προπύλαια ο επισκέπτης συναντά σε μεγάλες εντοιχισμένες μαρμάρινες πλάκες τα ονόματα όλων των θυμάτων του Αγώνα. Μνήμη όλων εκείνων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του Αγώνα από τα πυρά των Άγγλων, των Τούρκων ή για άλλες αιτίες. Ο επισκέπτης προχωρώντας προς το μονοπάτι με τα Σκαλοπάτια της Λευτεριάς συναντά την Αίθουσα των Αγωνιστών. Στην αίθουσα φυλάσσεται αντίγραφο του Μητρώου με τα ονόματα των 25 περίπου χιλιάδων αγωνιστών που σήκωσαν το βάρος του Αγώνα. Εδώ βρίσκεται επίσης το ορειχάλκινο άγαλμα, Η ελευθερία σπάει τα δεσμά της, που φιλοτέχνησε ο Ελλαδίτης γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας. Πριν φύγει από την αίθουσα, ο επισκέπτης μπορεί να ενημερωθεί σε μεγάλη οθόνη για την ιστορία του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι τον απαράμιλλο ηρωισμό και την αυτοθυσία των αγωνιστών και του λαού για την ελευθερία της Κύπρου. Στο υπόγειο της αίθουσας εκτίθεται το μνημειώδες εικαστικό έργο Ύμνος Ελευθερίας, που φιλοτέχνησε ο Κύπριος ζωγράφος Ανδρέας Μακαρίου και στο οποίο ο Αγώνας της ΕΟΚΑ παρουσιάζεται ως το αποκορύφωμα των αγώνων για την ελευθερία της Κύπρου. Για το έργο αυτό, που αποτελείται από 15 μεγάλους πίνακες, ο ιστορικός της τέχνης Καθηγητής Χρύσανθος Χρήστου γράφει: «Με το μεγάλο μνημειακό έργο «Ύμνος Ελευθερίας» ο Ανδρέας Μακαρίου μας δίνει ένα εντυπωσιακό έργο που διακρίνεται για την έκταση των συνδυασμών και τον πλούτο των διατυπώσεων. Παραστατικά θέματα και αφηρημένα στοιχεία, τύποι της δυτικής τέχνης και μορφές της βυζαντινής παράδοσης, χαρακτηριστικά του μανιερισμού και του μπαρόκ, σχηματοποίηση και προβληματικός χώρος, χρησιμοποιούνται για να εκφράσουν τις κάθε κατηγορίας προεκτάσεις της κυπριακής ιστορίας... Το ιστορικό μνημειακό έργο του Μακαρίου είναι όχι μόνο για τον πανελλήνιο χώρο αλλά και τον παγκόσμιο ένα από τα σπάνια έργα...» Μετά την Αίθουσα Αγωνιστών ο επισκέπτης προχωρεί προς το μονοπάτι που οδηγεί στο πλάτωμα της κορυφής. Ο τόπος είναι ιερός. Ο επισκέπτης έχει μπροστά του την πρώτη ομάδα από τα 108 σκαλοπάτια, όσοι και οι αγωνιστές που έπεσαν στα πεδία των συγκρούσεων, ή στην εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας. Σε κάθε σκαλοπάτι είναι αναγραμμένο σε μαρμάρινη εντοιχισμένη πλάκα το όνομα του ήρωα στον οποίο είναι αφιερωμένο και η ημερομηνία της θυσίας του. Κάθε ομάδα σκαλοπατιών που συναντά ο επισκέπτης στην πορεία του τον ανεβάζει όλο και πιο ψηλά, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το τελευταίο σκαλοπάτι τον οδηγεί στο ψηλότερο σημείο της πορείας, στο πλάτωμα της κορυφής με το Μνημείο της Ελευθερίας και το Παρεκκλήσι της Παναγίας της Ελευθερώτριας. Ανεβαίνοντας και το τελευταίο από τα 108 σκαλοπάτια, ο επισκέπτης βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πλατεία, στρωμένη με πλάκες του Πηλείου, στο βάθος της οποίας αντικρύζει το Μνημείο της Ελευθερίας. Το Μνημείο της Ελευθερίας συνθέτουν δυο αντιθετικά στοιχεία. Το πρώτο είναι ένας βαρύς, οριζόντιος τοίχος. Συμβολίζει τη δύναμη του θανάτου, που αγωνίζεται να κρατήσει δέσμιο το πνεύμα. Στη δεξιά άκρη του τοίχου και σε ελάχιστη απόσταση απ' αυτόν είναι το δεύτερο στοιχείο, μια ελαφριά στήλη, έντονα κατακόρυφη, που συμβολίζει τη νίκη του πνεύματος επί της ύλης. Νικητής τελικά το πνεύμα, που ορμά ελεύθερο προς το ύψος του ουρανού. " Τον οριζόντιο τοίχο κοσμούν μαρμάρινες ανάγλυφες σκηνές από τον Αγώνα, που φιλοτέχνησε ο Ελλαδίτης γλύπτης Ευάγγελος Μουστάκας. Κάτω από τα ανάγλυφα και σ' όλο το μήκος του τοίχου είναι χαραγμένος ο όρκος που έδιναν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Στο ανατολικό άκρο της πλατείας βρίσκεται το ξυλόστεγο παρεκκλήσι της Παναγίας της Ελευθερώτριας, χτισμένο σύμφωνα με την παραδοσιακή κυπριακή ναοδομία της περιοχής του Τροόδους, για να υπενθυμίζει τους δεσμούς του Αγώνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου. 1) Η κατάληψη της Αμμοχώστου και το μαρτύριο του Μαρκαντώνιου Βραγαδίνου από τους Τούρκους (1571). 2) Η Μαρία η Συγκλητική ανατινάζει τη Γαλέρα του Λαλά Μουσταφά με τις κύπριες σκλάβες {1571). 3)Η σφαγή της 9ης Ιουλίου1821. 4) Αγγλοκρατία: Νικόδημος Μυλωνάς και τα Οκτωβριανά του 1931 5) Το Ενωτικό Δημοψήφισμα (1950) και ο Όρκος των Δώδεκα στην Αθήνα (1953). 6) Η άφιξη του Διγενή (1954) και η σύλληψη του πλοιαρίου «Άγιος Γεώργιος»(1955) 7) Η 1η Απριλίου 1955 και ο απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ. 8) Η 1η Απριλίου 1955 και ο απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ. 9)Η 1η Απριλίου 1955 και ο απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ. 10) Απαγχονισμός των Εννέα , βασανισμός ηρώων, κρατητήρια, συλλήψεις. 11) Τουρκικές θηριωδίες: σφαγή των Ελλήνων από τους Τούρκους στο Κιόνελι. 12) Η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου (1957). 13) Η θυσία του Κυριάκου Μάτση (1958). 14) Το ολοκαύτωμα του Λιοπετρίου (1958). 15) Η Ελευθερία βγαλμένη από τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά. | el_GR |
