Εκπαίδευση και Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες στον 21ο αιώνα: η τάση ομογενοποίησης

Abstract

Το έργο που γίνεται στα ΑΕΙ είναι ο μοχλός οικονομίας στη "κοινωνία της γνώσης". Στο παγκόσμιο περιβάλλον που διαμορφώνεται για κάθε συλλογική δραστηριότητα, οι θεσμικοί και λειτουργικοί φορείς του κλάδου της εκπαίδευσης αξιολογούν πλαίσια με τα οποία εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης θα υποστηρίζουν αποτελεσματικά την προσαρμογή της εκπαιδευτικής διαδικασίας στα χαρακτηριστικά των κοινωνιών στο τέλος 20ου αιώνα. Τα χαρακτηριστικά είναι: 1) Η ταχύτητα ανάπτυξης επιστημονικών κλάδων, 2) Η απαξίωση γνώσεων 3) Η εισροή νέων επαγγελμάτων στα οποία συνδυάζουν διεπιστημονικότητα και εξειδικευμένες γνώσεις 4) Η εντυπωσιακά απρόβλεπτη εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία με τα «προϊόντα» που παρέχει "ανατρέπει" τη λειτουργία θεσμών και εννοιών στο τομέα πληροφορίας / πληροφόρησης, εκπαίδευσης, εργασίας και στην ταχύτητα ανανέωσης των περιεχομένων όπως και στον τρόπο πρόσβασης. Αυτά τα χαρακτηριστικά οδηγούν τις κοινωνίες του 21ου αιώνα σε μορφές απασχόλησης για τις οποίες τα ΑΕΙ οφείλουν να προσαρμοσθούν ανάλογα. Το ανθρώπινο δυναμικό της εκπαίδευσης υπήρξε ανέτοιμο να ανταποκριθεί πλήρως στα νέα δεδομένα στο χώρο δράσης και λειτουργίας του, όπου: α) Εκπαίδευση, εκπαιδευτική διαδικασία και Βιβλιοθήκη τείνουν να λειτουργούν ως ένα ενιαίο σύνολο με ρόλους που αλληλοσυμπληρώνονται β) Ηλεκτρονικό εκπαιδευτικό "υλικό" [πολύ-μέσο, ηλεκτρονικός χώρος, σημειώσεις, λογισμικά ] ακολουθεί διαφορετικό σκεπτικό δόμησης σε σχέση με το έντυπο και δρομολογεί σειρά νέων μορφών υπηρεσιών βιβλιοθήκης. ’Αμεση συνέπεια ήταν ανάγκη αναδιάρθρωσης Υπηρεσιών Βιβλιοθήκης και η ενίσχυση της συνέργειας με το σημερινό πλαίσιο εκπαίδευσης. Η ελλειπής προσαρμογή του ανθρώπινου δυναμικού χρηστών της βιβλιοθήκης, αναδεικνύει τη ανάγκη έρευνας στο τρόπο λειτουργίας της εκπαίδευσης με διάφορα εναλλακτικά εκπαιδευτικά μοντέλα και στη διάκριση της εκπαιδευτικής διδαδικασίας σε ταχείς και λιγότερο ταχείς ρυθμούς αναπροσαρμογής του εκπαιδευτικού «υλικού». Παρουσιάζονται βασικά χαρακτηριστικά για τα υπάρχοντα εκπαιδευτικά μοντέλα και με βάση τις δομές της Ελληνικής κοινωνίας και των ΑΕΙ επισημαίνεται η περίσκεψη που χρειάζεται στη διαχείριση των νέων μορφών διδακτικού "υλικού" στην εκπαιδευτική διαδικασία, στη σύνθεση και στον τρόπο πρόσβασης. Σχολιάζονται οι "νέες" ανάγκες που διαμορφώνονται και η συνεργασία της ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης με τους διδάσκοντες και τους χρήστες σε ενιαίο σύνολο. Υποστηρίζεται ότι η επέκταση / ανάπλαση του τεχνολογικού και διοικητικού υπόβαθρου των Υπηρεσιών Ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης του 21ου αιώνα πρέπει να στηρίζεται από αποτελέσματα πειραματικής εκπαιδευτικής έρευνας στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η ίδρυση μονάδας ηλεκτρονικών εκπαιδευτικών εκδόσεων και η ύπαρξη συμβουλευτικής μονάδας ετοιμασίας ηλεκτρονικού εκπαιδευτικού υλικού πρέπει να είναι επικεντρωμένη στα ειδοποιά χαρακτηριστικά του ανθρώπινου περιβάλλοντος των βασικών "χρηστών" βιβλιοθήκης σε τρόπο ώστε να εξασφαλίζονται συνθήκες λειτουργικότητας και οικονομίας. Προτείνεται να αναληφθεί μια πιλοτική έρευνα από το Ε. Μ. Π ακριβώς του τεχνολογικού του χαρακτήρα ως ΑΕΙ και της σημασίας που έχει στη συνείδηση της Ελληνικής κοινωνίας