Οι Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες στον 21ο αιώνα: ένα νέο τεχνολογικό ουμανιστικό μοντέλο
Abstract
Οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες βρισκόμενες στο κέντρο σοβαρών αλλαγών στο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο των θρυμματισμένων πολιτισμών και των ιδιαιτεροτήτων τους θα πρέπει να επανεξετάσουν τον ρόλο τους σε σχέση με την ιστορική πορεία των ίδιων των πανεπιστημίων. Ο ιστορικός ρόλος του Πανεπιστημίου από universitas litterarum μετακινήθηκε στον 20ο αιώνα σε επιστημονικές πρακτικές. Η αρχή και το τέλος του λογικού εμπειρισμού, η 'γέννηση' του 'νέου παραδείγματος' ως μέρη της επιστημονικής επανάστασης δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο οργάνωσης της γνώσης, μοντέλο που αναπόφευκτα επηρέασε την οργάνωση της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης. Η υπόθεση εργασίας αυτής της ανακοίνωσης είναι η αρχή πως το μέλλον του Πανεπιστημίου θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την μορφή της ίδιας της οργάνωσης της ακαδημαϊκής βιβλιοθήκης. Το νέο πανεπιστήμιο στην νέα χιλιετηρίδα θα πρέπει να στηρίξει τις αρχές ενός τεχνολογικού ουμανισμού, όπου ο όρος 'τεχνολογικός ουμανισμός' ως μεταφορά της πολιτικής των ποιοτικών και όχι ποσοτικών εφαρμογών και στρατηγικών, θα σηματοδοτήσει την στροφή σε εκπαιδευτικά μοντέλα παγκόσμιας επικοινωνίας και συνεργασίας. Το ίδιο το πανεπιστήμιο θα πρέπει να έχει ως στρατηγική την δημιουργία επιστημόνων ικανών να εργαστούν μέσα στο δικό τους 'τεχνολογικό και επιστημονικό χώρο'. Έτσι θα μπορέσει να κατακτήσει ένα νέο ιστορικό ρόλο που θα αντικαταστήσει παλιούς όρους και πρακτικές του ύστερου λογικού εμπειρισμού με νέους όρους μιας παγκόσμιας εκπαιδευτικής κατάκτησης, το επίκεντρο της οποίας θα είναι ο 'τεχνολογικός ουμανισμός', και που θα περικλείει και το 'bios praktikos' αλλά και το 'bios theoretikos'. Αυτή η διπλή διάσταση στον ρόλο του Πανεπιστημίου θα μπορούσε να αναδείξει την ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη ως κεντρικό μηχανισμό τελικής αξιολόγησης της πληροφοριακής πηγής, της πληρότητας της, της προσβασιμότητας της, της λειτουργικότητας της και τέλος της ένταξης της σε ένα ολικό μοντέλο οργάνωσης της γνώσης. Το Ελληνικό πανεπιστήμιο διερχόμενο μια μακρά κρίση στρατηγικής εμφανίζει όλους τους εξαρτώμενους από αυτό μηχανισμούς, όπως είναι οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, ως συμπληρωματικούς, αδύναμους να κατανοήσουν τις αλλαγές και να τις εντάξουν σε ένα πειστικό ολικό σχεδιασμό. Οι προπτυχιακές σπουδές, οι μεταπτυχιακές και το ίδιο το ακαδημαϊκό και ερευνητικό έργο εμφανίζονται ως μέρη μιας προοπτικής χωρίς όραμα και στρατηγική. Οι ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες απορροφώντας μεγάλα ποσά για ανασυγκρότηση βρίσκονται ουσιαστικά χωρίς ένα πλαίσιο αρχών μιας εκπαίδευσης που παραπαίει χωρίς στρατηγική για τη νέα χιλιετηρίδα. Αυτή η ανακοίνωση θα προσπαθήσει να θέσει στο επίκεντρο μιας προοπτικής των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών τον όρο τεχνολογικός ουμανισμός υποστηρίζοντας πως η διαπραγμάτευση του μπορεί να αποτελέσει τη βασική έννοια σε ένα στρατηγικό εθνικό προγραμματισμό